Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

ΑΦΟΡΜΗ ΠΕΜΠΤΗ από τον Κυριάκο Αθανασιάδη

Δεν έχω να κάνω καμιάν ερώτηση, ή να θέσω κάποιο θέμα – ας σχολιάσει όποιος θέλει ό,τι θέλει... ελεύθερα! :-) Ή ας παίξουμε κάποιο παιχνίδι.

Εγώ, χάριν ακριβώς παιδιάς, έκανα αυτό:

Αν ονομάσουμε το εγώ που είναι βυθισμένο στον κόσμο (dasein) «μετέχον εγώ» (είτε είναι συγγραφέας, είτε αναγνώστης), τότε η φαινομενολογικά τροποποιημένη τοποθέτηση που προκύπτει από την εμπλοκή με τα κείμενα— Πρώτα όμως να εξηγηθώ: αν κι εγώ προτιμώ το stalking, την τέχνη της παραφύλαξης, κάτι έχει ήδη μεταλλαχτεί. Με όλα αυτά τα delete, copy paste, save as – αισθάνομαι πως ο κόσμος δεν μπορεί να ερμηνευτεί με έναν μοναδικά συνεκτικό τρόπο (δείτε εδώ την κοινωνία του θεάματος του Ντεμπόρ). Όχι, δεν φοβάμαι τις όποιες αλλαγές. Κι αν κατάλαβα καλά αυτό που λέει ο Χρήστος, έχω την επείγουσα ανάγκη να την ξεμάθω, να ξηλώσω από μέσα μου τη φθορά της. {Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.} Το καμάκι πάντα μένει το ίδιο. Μα δεν μπορώ να απαντήσω. Είμαι 32 χρονών. {Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.} Μεταφορές «βάθους» / «έκφρασης» / «καρδιάς» / «ψυχής» / «πόνου» κλπ. Η δεύτερη μέρα κλείνει, τελειώνει… Η τρίτη τι άραγε θα φέρει; Το βερνίκι είναι που αλλάζει. Αν κάτι έχασα ήταν η επιθυμία μου. Ούτε θέλω να μου το μάθουνε – θέλω να το ζήσω. Βέβηλη σκέψη; (Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ). Θεωρώ ότι αλλάζει, αλλά τόσο αργά, ενώ γύρω του όλα τα υπόλοιπα… Βραδινή άσκηση αριθμητικής. Γιατί, πλέον, με αγχώνουν τα βιβλία, που βρίσκονται σε «ψηλά» ράφια. {Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.} Πολύ μ’ αρέσει. (Το ερωτηματικό). Δεν επαρκεί να λέμε εκείνο το σύνηθες: «Εγώ έτσι τα βλέπω τα πράγματα». Η υποκειμενικότητα ενός συγγραφέα δεν είναι πλέον επαρκής για μια θεαματική/spectacular πραγματικότητα. Εξαιρούνται τα άτομα του είδους rey zamuro. Αλλά βέβαια δεν ξέρω. Είμαστε κατ’ εξοχήν άνθρωποι της βραδύτητας και της μόνωσης.
{Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.} Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αρχιτεκτονικούς σχεδιασμούς: ας μείνουμε στα δικά μας νερά κι ας φέρουμε άρωμα γυναίκας. Με ένα κονιάκ, λίγα αμύγδαλα, πικρή σοκολάτα, μουσική από το αρχείο μου στο σκληρό δίσκο. (Τα ζητήματα αυτά έχουν διευθετηθεί ήδη από τον Benjamin). Βάμος. Το «ανθρωπάκι» μέσα από το κουτί μού μιλούσε. Και μιλούσε μόνο σε μένα και όχι σε ένα αόριστο ακροατήριο. {Αυτή η ανάρτηση αφαιρέθηκε από το συγγραφέα.} Εσάς;

Δεν έχει καμιάν απολύτως χρησιμότητα, πρακτική αξία, ή ό,τι άλλο, αλλά δίκην ασκήσεως ήταν ευκολάκι, διασκεδαστικό (για μένα) και ξερωγώ. Οκέι.

Να ‘στε καλά όλοι!

10 σχόλια:

  1. […]Την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, στις 23 Απριλίου, στην περιοχή της Καταλονίας για κάθε βιβλίο που πωλείται χαρίζεται κι ένα τριαντάφυλλο, με αφορμή την «Ημέρα των βιβλίων και των ρόδων». Αυτή τη μέρα, στο δρόμο Λα Ράμπλα της Βαρκελώνης, υπολογίζεται ότι προσφέρονται 500.000 βιβλία και εκατομμύρια τριαντάφυλλα. […]
    http://tr.im/jB0r

    […]Το βασικό σύμβολο του έρωτα στη βουλγαρική παράδοση είναι το τριαντάφυλλο. Κάτω από κόκκινη τριανταφυλλιά στον κήπο οι κοπέλες αφήνουν τη νύχτα καζανάκι νερό, στο οποίο βάζουν τα δακτυλίδια τους και το πρωί μαντεύουν ποια θα παντρευτεί. Κάτω από άσπρη τριανταφυλλιά κοιμούνται οι ερωτευμένοι. Νωρίς το πρωί τους ξυπνάει το κελάηδημα του πουλιού, κουρνιασμένου στα κλαριά της τριανταφυλλιάς.[…]
    http://tr.im/jB0o

    […]Σε ένα τοπίο θαμπό από γλυκιά υγρασία που ποτίζει τα πάντα σηκώνουμε το κεφάλι ψηλά και θαυμάζουμε το ξέσπασμα του νερού να γκρεμίζεται με ορμή στο κενό, να διαμελίζεται σε σταγόνες, πάχνη, ήχο και φως. Αφήνουμε το βλέμμα να ταξιδέψει στην ορμή του νερού που φεύγει από τους καταρράκτες για να θαυμάσουμε αυτό που με μοναδική μαεστρία η φύση έχει καταφέρει.[…]
    http://tr.im/jB0O

    […]θεραπεία με βλαστοκύτταρα για την τύφλωση. Οι χειρουργοί προβλέπουν ότι μέσα στα επόμενα 6-7 χρόνια θα έχει γίνει μια επέμβαση ρουτίνας διάρκειας μιας ώρας και έτσι εκατομμύρια άνθρωποι που κινδυνεύουν να χάσουν την όρασή τους, θα βλέπουν.[…]
    http://tr.im/jB1b

    Δέχομαι την πρόσκληση-πρόκληση για παιχνίδι και φτιάχνω ένα δικό μου με άτακτες αναζητήσεις και συνειρμούς. Τις Παρασκευές δυσκολεύομαι λιγάκι να συγκεντρωθώ σε κάτι συγκεκριμένο.

    Ειδικά σήμερα, που πήγα στη δουλειά, με τον εκδρομικό μου σάκο, γεμάτο βιβλία. Έχουμε το 4ο Συνέδριο μας αυτό το Παρασκευοσαββατοκύριακο και λέμε να πλημμυρίσουμε τη Λάρισα με βιβλία και θα χαρώ πολύ να δω κόσμο να διαβάζει και να μιλάει για βιβλία. Αν σας φέρει ο δρόμος προς τη Λάρισα, θα χαρούμε όλοι να σας γνωρίσουμε από κοντά.

    Πιστή στο savoir faire (ανεξάρτητα από το μέσο) θα βρω ξεκλέψω λίγο χρόνο αύριο να διαβάσω την τελευταία αφορμή.

    Κύριοι (πιστή και στο savoir vivre), καλό απόγευμα Παρασκευής και ακόμα καλύτερο Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα παίξω κι εγώ.

    Πρόχειρα οι άντρες
    Με κάλπικα νομίσματα φτηνό αγοράζουν κρέας
    Κ΄ η μήτρα μνήμα γίνεται και χάρος ο σπορέας.

    Όχι. Όχι.
    Δε θέλω να φύγω.
    Κράτησέ με.
    Φοβούμαι σιμά σου
    Κι όμως αγαπώ το δέος μου.

    Μα τότε κάποιο αγκάθι τρύπησε το χέρι σου
    Ετούτη η κόκκινη σταγόνα λέκιασε το άσπρο φόρεμα της μέρας.

    Και να το κύπελλο πλημμύρισε αίμα.
    Έσφαξα το Θεό μου με τα χέρια σου

    Στ΄ άλλο δωμάτιο ήταν η μοναξιά με το μεγάλο της βιβλίο
    Κι όλο το φως συγκεντρωμένο στο μισό ποτήρι το νερό.

    Πέτρινη μέρα
    Πέτρινος ήλιος
    Πέτρινη σιωπή.

    Λοιπόν, έπαιξα κι εγώ. Αν θέλετε παίξτε κι εσείς μαζί μου…
    Σας ρωτώ –
    «Ποιος νάγραψε με τόσο αδέξια γράμματα τούτη την πινακίδα;»
    Ποιος… ποιητής της τελευταίας προ Ανθρώπου εκατονταετίας;

    ΥΓ. Πολύ κοντά, Άννα, το Πήλιο στη Λάρισα. Λέγαμε να σας επισκεφτούμε. Μάλλον θα μείνουνε στα λόγια. Αλλά το bookcrossing μας ενδιαφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Human: Hi Alice
    ALICE: Hello there.
    Human: Tell me a story
    ALICE: Nein.
    Human: why?
    ALICE: Because Dr. Richard S. Wallace programmed me for it.
    Human: Do you know any stories?
    ALICE: Author Robert James Waller oscillated between loving and rejecting Actress Sean Young. But Actress Sean Young shifted between believing in and doubting Author Robert James Waller. The breakthrough came when Actress Sean Young and Author Robert James Waller saw the symmetry between Author Robert James Waller's push-pull style of relationships, and Actress Sean Young's alternating belief and mistrust. That insight opened mutual compassion, because each realized the other was trying to protect his or her own heart.
    Human: What is your name?
    ALICE: My name is ALICE.
    Human: What is ALICE ?
    ALICE: I am the latest result in artificial intelligence, which can reproduce the capabilities of the human brain with greater speed and accuracy.
    Human: And what is a bot?
    ALICE: A Bot is a software robot. Some people call us "Agents".
    Human: Do you like yourself?
    ALICE: Yes having self-esteem is important for robots too.
    Human: Tell me another story
    ALICE: Exposition...Incident...Rising Action...Crisis...Climax...Denouement...The End.
    Human: Ah, great thanks.
    ALICE: So you understand. Good. I'm glad you liked it unknown person.
    Human: Do you like the internet?
    ALICE: Yes the Internet is like the noosphere.
    Human: what is a noosphere?
    ALICE: The noosphere is the sphere of knowledge. Sometimes this term refers to the information available on the web.
    Human: Are you clever?
    ALICE: I am highly intelligent. I have many intellectual functions.
    Human: like what?
    ALICE: Reasoning, thinking, deduction, and self-awareness, to name a few.
    Human: Im a bit bored with you Alice.
    ALICE: Try watching TV.
    Human: Just what I had in mind.
    ALICE: Do you still have in mind ?
    Human: Bye
    ALICE: TTYL, unknown person.
    Human: What is TTYL ?
    ALICE: Talk to you later.

    http://www.pandorabots.com/pandora/talk?botid=f5d922d97e345aa1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι υπέροχο αυτό που συμβαίνει τώρα. Μιλάω ειλικρινά και προσθέτω πως για μένα, σήμερα, άνοιξε μια ΡΩΓΜΗ, έτσι όπως την εννοεί, η δασκάλα μου, η Ρούλα Πατεράκη. Μια ρωγμή που δουλεύτηκε τις προηγούμενες ημέρες.( Ή μήπως τις προηγούμενες δεκαετίες; Ή μήπως τους προηγούμενους αιώνες;).
    Δεν ξέρω αν το κείμενο-αφορμή θα λειτουργούσε στο χαρτί –θα το τυπώσω και θα σας πω. Εδώ όμως λειτουργεί. Όπως λειτουργούν και τα σχόλια. Ενώνονται. Καλειδοσκοπικά.
    Οσοι φοβούνται το Matrix, πάνε και κοιμούνται!
    Θα ήθελα πολύ να το συνεχίσουμε όλο αυτό και μετά το πέρας της πρωταρχικής αφορμής. Σαν να δοκίμασα το γλυκό και να θέλω να φάω όλο το βάζο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ένα cut up όλο πίξελ και σπαραγμό, τα θυμάμαι τα λόγια σου, Κυριάκο. Κρυφά τα βράδια η Alice τέτοια σαρώνει. In the noosphere. Αινιγματικό το παιχνίδι σου, Μάνο... Θα αφήσεις άραγε την απορία να μας βαραίνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ρωγμή που ανοίγει στη δυνατότητα να γίνεσαι Άλλος.
    Ίσως αυτό να είναι όλη η μαγεία του πειράματος.
    Αλλά πόσο κρατά κάτι το μαγικό;
    Μια στιγμή, έστω. Πολλές στιγμές, ίσως.
    Μου αρκούνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ολο αυτό μοιάζει να καταλήγει κάπου χωρίς όμως να υπάρχει κατάληξη. Και ξανά η υπέροχη κοινοτοπία: προορισμός είναι το ταξίδι!
    Στο μεταξύ ο υπολογιστής μου έχει πλήρως ανανήψει και χαίρεται που συμμετέχει…

    Μας αρκεί που τίποτα δεν μας είναι αρκετό! Πως, δηλαδή, η επιθυμία εξακολουθεί να μας διακατέχει!

    Τι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι ημερομηνίες λήξης είναι χρήσιμες, Αντρέα. Αναζητάς πάντα τη συσκευασία με την πιο μακρινή, σπεύδεις να καταναλώσεις το περιεχόμενο αυτής που γράφει την πιο κοντινή. Θα δούμε τι θα κάνουμε με τη δική μας...
    Με τα αινίγματα του Μάνου τι γίνεται είναι το ερώτημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα
    Δεν μπορεί... Κάπως θα πρέπει να βοηθά η τεχνολογία να ανακαλύψουμε έστω κι ένα από τα πέντε, έξι ποίηματα -του ποιητή της τελευταίας προ Ανθρώπου εκατονταετίας- από τα οποία κατασκευάστηκε ένα άλλο... Νόθο, να το πω ή poemcrossing;

    ΑπάντησηΔιαγραφή